Günler sayılamayacak kadar çok oldu,
Ama arayışı gözlerimin,
Ve kahkahanı özleyen o bardaklar,
Onlar, daha çok oldu.

Artık adının geçtiği her sohpete,
Bir anlık sessizlik çöküyor.
“Birgün” diye başlayan her cümle,
Bilmem ordan duyuluyor mu ama
Hep yarım kalmış bir sevdanın
Yalnızlığını zikrediyor.

Seni orada üzmek istemem ama,
İnan canım abim,
Biz hala çok üzgünüz.
Biz…
Seni seven,
Sana doyamayan,
Bu zamansız gidişi kabullenemeyen,
Ama yinede elinden hiç bir şey gelmeyen,
Üç beş sevdalı çocuk işte.
Çocuk…

Yarın bayram.
Mutluluğunu omuzlamış,
Düşleri üryan,
Sevdanın en büyüğüne sahip her çocukla,
Yeniden doğman,
Yeniden karşılaşmak,
Yaşanılası bir ömre merhaba demek umuduyla.
Bayramın kutlu olsun…

                                    Kaan