Dostluk,
Özünü yitireli çokmu oldu,
Yoksa benmi fark edemedim ani değişimini.
Adını koyduğumuz her ilişki,
Tadını kazanması gerekirken,
Yenilen yüreklerin gücümüydü asıl değerin,
Yoksa kazandığı zaferimiydi çıkarların.
Paylaşılası bi ömür,
Ayrılıkların yasına mahkum.
Sırdaş oldunmu menfaatinle,
Alır başını gider şarkılar gibi.
Öylesine hür,
Öylesine hırçın,
Öylesine hıçkırık olurki yüreğimde,
Siler de düşlerimi,
Kalırım kendimle dost, kendime barışık...
Kaan
|